Cuda, cuda ogłaszamy!



Czego uczy nas Biblia odnośnie cudów Bożych? Mamy je sobie przypominać, oczyścić serce, aby je dobrze przeżyć, opowiadać o nich, obmywać ręce i opowiadać o nich, głosić Jego cuda od młodości, opowiadać przyszłemu potomstwu, uwielbiać samego Boga za cuda, głosić chwałę Boga wśród pogan i Jego cuda wśród wszystkich narodów, mamy pamiętać cuda, sławić Pana za cuda, mamy widzieć Jego cuda, modlić się, by Bóg usunął z naszych oczu to, co zasłania widzenie Jego cudów, chlubić się jego cudami, modlić się o odnowienie znaków i ukazanie cudów, modlić się o przywrócenie chwały Jego imieniu i wybawienie nas przez Jego cuda, poznać, że Bóg czyni cuda, prosić, by Bóg pozwolił nam oglądać cuda, widząc cuda mamy pokutować i nawrócić się, nie wątpić w cuda, nie zabraniać innym, którzy „nie chodzą z nami”, czynić cudów, mieć oczy szeroko otwarte i rozeznawać, kto czyni cuda, wiedzieć, że Bóg uwierzytelnił Jezusa poprzez cuda, mamy modlić się o cuda, odważnie głosić naukę o Panu, który potwierdza słowo przez znaki i cuda, być apostołem otwartym na znaki, cuda i przejawy mocy.

BIBLIA O CUDACH:

- mamy je sobie przypominać (Pwt 7,19 Przypomnij sobie te wielkie próby, które widziałeś: te znaki, cuda, mocną rękę i wzniesione ramię, którym Pan, twój Bóg, cię wyprowadził)

- oczyścić serce (Joz 3,5 Oczyśćcie się, ponieważ jutro Pan uczyni cuda pośród was)

- opowiadać o nich (1Krn 16,9 Śpiewajcie Mu, grajcie Mu psalmy, opowiadajcie wszystkie Jego cuda; Ps 75,2)

- obmywać ręce i opowiadać o nich (Ps 26, 6-7 Obmywam ręce na znak niewinności i obchodzę Twój ołtarz, Panie, aby składać uwielbienie, śpiewać pieśń dziękczynną i opowiadać o wszystkich Twych cudach.)

- głosić Jego cuda od młodości (Ps 71,17 Boże, pouczałeś mnie od młodości i dotąd głoszę Twoje cuda.)

- opowiadać przyszłemu potomstwu – dzieciom (Ps 78,4 Nie zataimy przed ich dziećmi, lecz opowiemy przyszłemu potomstwu o przesławnych czynach i potędze Pana oraz o cudach, których On dokonał.)

- uwielbiać samego Boga za cuda (Ps 86,10 Bo Ty jesteś wielki i czynisz cuda, tylko Ty jesteś Bogiem.)

- niebo wychwala Boga za cuda (Ps 89,5 Niebiosa sławią Twoje cuda, Panie, a wierność Twoją zgromadzenie świętych.)

- głosić chwałę Boga wśród pogan i Jego cuda wśród wszystkich narodów (Ps 96,3 Głoście Jego chwałę wśród pogan, Jego cuda wśród wszystkich narodów.)

- mamy pamiętać cuda, których Bóg dokonał (Ps 105,5 Pamiętajcie o cudach, których dokonał, o znakach i wyrokach ust Jego)

- mamy sławić Pana za cuda (Ps 107,8 Niech sławią Pana za Jego łaskę, za cuda wobec synów ludzkich.)

- mamy widzieć Jego cuda (Ps 107,24 sami widzieli dzieła Pana i Jego cuda na głębiach.)

- modlić się, by Bóg usunął z naszych oczu to, co zasłania widzenie Jego cudów (Ps 119,18 Usuń to, co zasłania mi oczy, bym mógł rozważać cuda Twego Prawa.)

- rozważać Jego cuda (Ps 119, 27 Ukaż mi drogę Twych przykazań, a będę rozważać Twoje cuda.)

- chlubić się jego cudami (Syr 17,8 Złożył w ich sercach bojaźń Pańską, aby ukazać im wielkość dzieł swoich. I pozwolił na wieki chlubić się swoimi cudami, aby rozgłaszać wielkość dzieł Jego.)

- modlić się o odnowienie znaków i ukazanie cudów (Syr 36,5 Odnów znaki i ukaż cuda,
uczyń sławną Twoją rękę i Twe prawe ramię.)

- modlić się o przywrócenie chwały Jego imieniu i wybawienie nas przez Jego cuda (Dn 3,43 Wybaw nas przez swoje cuda, Panie, i przywróć chwałę swojemu imieniu.)

- poznać, że Bóg czyni cuda (Dn 6,28 On ratuje i ocala, czyni znaki i cuda na niebie i na ziemi.)

- Bóg uczyni cuda na niebie i na ziemi (Jl 3,3 Uczynię cuda na niebie i na ziemi: krew, ogień i słupy dymu; podobne: Dz 2,19 Uczynię cuda wysoko – na niebie i znaki nisko – na ziemi: krew, ogień i słupy dymu.)

- prosić, by Bóg pozwolił nam oglądać cuda (Mi 7,15 Pozwól nam oglądać cuda jak za dni Twojego Wyjścia z ziemi egipskiej.)

- widząc cuda mamy pokutować i nawrócić się (Mt 11,21 „Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Gdyby w Tyrze i Sydonie działy się te cuda, które u was się dokonały, już dawno by pokutowały w worze pokutnym i popiele i nawróciłyby się.)

- nie wątpić (Mt 13, 54-58 Przyszedł do swego miasta rodzinnego i nauczał w synagodze. Zdziwieni mieszkańcy pytali: „Skąd u Niego tak niezwykła mądrość i cuda? Jest przecież synem cieśli. Czyż Jego Matka nie ma na imię Maryja, a Jego bracia Jakub, Józef, Szymon i Juda? Także Jego siostry mieszkają wśród nas. Skąd więc ma to wszystko?”. I powątpiewali w Niego. A Jezus powiedział do nich: „Tylko w ojczyźnie i w swoim domu prorok może być tak lekceważony”. Nie uczynił tam wielu cudów, gdyż Mu nie wierzyli.)

- nie zabraniać innym, którzy „nie chodzą z nami”, czynić cudów (Mk 9,39 Lecz Jezus odrzekł: „Nie zabraniajcie mu! Nikt bowiem, kto czyni cuda w moje imię, nie będzie zaraz mógł źle mówić o Mnie.)

- mieć oczy szeroko otwarte i rozeznawać, kto czyni cuda (Mk 13,22-23 Pojawią się bowiem fałszywi chrystusi i fałszywi prorocy. Będą czynić znaki i cuda, aby – jeśli to możliwe – wprowadzić w błąd wybranych. 23Miejcie więc oczy szeroko otwarte! Wszystko wam zapowiedziałem.)

- wiedzieć, że Bóg uwierzytelnił Jezusa poprzez cuda (Dz 2,22 Izraelici! Posłuchajcie mnie uważnie. Jezus z Nazaretu był człowiekiem, którego Bóg uwierzytelnił wśród was poprzez cuda i niezwykłe znaki, jakich przez Niego dokonywał, o czym sami wiecie.)

- mamy modlić się o cuda (Dz 4,30 Wyciągnij swoją rękę (przyp. Boże), aby w imię Twojego świętego Sługi, Jezusa, dokonywały się uzdrowienia, znaki i cuda”.)

- mamy czynić wiele znaków i cudów (Dz 5,12 Apostołowie dokonywali wśród ludu wiele znaków i cudów.)

- odważnie głosić naukę o Panu, który potwierdza słowo przez znaki i cuda ( Dz 14,3 Odważnie nauczali o Panu, który potwierdzał słowo swojej łaski, sprawiając, że przez ich ręce działy się znaki i cuda.)

- być apostołem otwartym na znaki, cuda i przejawy mocy (2Kor 12,12 Przecież znaki wyróżniające apostoła ujawniły się wśród was przez wielką wytrwałość, a także przez znaki, cuda i przejawy mocy.

Komentarze